vrijdag 7 november 2014

puzzelstukjes.

Ik heb MS en dat al jaaaaaaaren. 11 jaar om precies te zijn. In het jaar 2003 kreeg ik de diagnose. Het lijkt ver weg maar ik weet het nog als de dag van gister. Ik heb zelfs die dag nog een mooie vis gekocht voor onze vijver, die lijkt een beetje op een koi karper maar is een schubunkin "the poor man’s koi" noemen ze hem ook wel. Ik vernoemde hem naar de neuroloog die het slechte nieuws moest brengen. Wils heet hij.
foto van:http://fullserviceaquatics.com/blog/
Jaren voor de diagnose had ik al eens "iets" ,vaak onverklaarbaar ongemakken, gehad en ging daarmee dan naar de huisarts die vervolgens mij onderzocht en zei,, gaat van zelf weer over. En dat was ook zo.. of er werd geopperd dat ik het wel heel erg druk had, met studie en werk en thuis, en dat die vermoeidheid en mijn benen niet zo goed meer vooruit wilden, een burn-out zou kunnen zijn.

Ik moest maar naar een psycholoog. Nou ik geloof wel dat iedereen er bij gebaat is om zijn leven eens onder de loep te leggen bij een psycholoog. Het geeft je inzicht Echt...
Minder wordt het als je het gevoel krijgt dat de hulpdiensten het ook niet weten en het dan maar gooien op. "tussen de oren". Het zat bij mij ook deels tussen de oren maar ja dat wisten we toen nog niet..

Als je dan na een MRI die toen nog vrij nieuw was en waar je met spoed nog een maand op de wachtlijst stond de uitslag krijgt dan valt het kwartje en kun je na de eerste shock de puzzelstukjes op zijn plaats leggen.

Ik kreeg de diagnose RR-MS wat inhoud dat je uitval kan krijgen en dat zich dit weer hersteld. Dus zo gek was het niet dat als ik "iets" had dit na een tijdje weer verdween. Het is zo gemakkelijk nog niet om de diagnose te stellen en de doktoren moeten eerst alle andere aandoeningen en ziektes met dezelfde symptomen uitsluiten. Ms zit in de hersenen (vandaar tussen de oren) en het ruggenmerg.

Inmiddels heb ik geen RR-MS meer maar SP-MS daar over later misschien meer.
Hoeveel vormen zijn er dan??? Meerdere van hele langzame vormen die soms niet eens opgemerkt worden tot vormen waar bij je heel snel achteruit gaat. Ik zal een linkje hieronder plaatsen voor degene die hierover meer willen weten, anders wordt het z'n medische blog en dat is niet de bedoeling. Anderen zijn daar ook veel beter in.

LINK

Je vind ook meer informatie bij de links in de rechter kolom.

Iedereen een fijn weekend.


3 opmerkingen:

  1. Ik kan me ook nog als de dag van gisteren herinneren dat ik mijn beroerte kreeg. De dokter dacht epilepsie, nadat ik een uur in de wachtkamer had moeten zitten. De neuroloog had zoiets kom maar eens over drie weken terug voor een mri scan omdat ik niet de standaard uitval verschijnselen had. Gelukkig was mijn buurvrouw en 'schone zus' wel zo slim om de dag erna met me naar de ehbo te gaan. Ik werd opgenomen na 'toneel te hebben moeten spelen' en na heel wat onderzoeken kwam de uitslag dat ik een young stroke heb gehad. Ik heb anderhalve week in het ziekenhuis gelegen. Maar ik was vooral blij dat na een aantal dagen alles het weer deed. Maar nog steeds moet ik allert zijn en heel goed voor mezelf zorgen want anders gaat het weer mis. Mmm nu heb ik dus last van iets heel anders maar denk zeker dat veel mensen die hetzelfde als jou hebben blij zullen zijn dat ze je net humor besmokte verhalen mogen mee lezen. Ik hou me eigenlijk net ver ervanaf, ik word er namelijk niet happy'er op om me ermee bezig te houden. Oh hoop dat je snapt wat ik bedoel. Dikke knuff!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik snap het wel hoor. Ik heb ook niet altijd zin om heter over te hebben, juist lieve helemaal niet, maar soms maak ik echt hele grappige dingen mee en soms ook zooooo niet, dat ik altijd al een dagboek had willen schrijven met mijn belevenissen. En omdatik al een blog had lag dat wel heel erg voor de hand.

    Lieve groetjes, dinah

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gewoon lekker van je af schrijven wanneer je daar zin in hebt(en niet wanneer niet)kan vaak heel opluchtend zijn! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen